آسیب های تاندون زانو

تاندون ها، عضلات را به استخوان ها متصل می کنند و از باندهای الاستیک و قوی تشکیل شده اند و با انتقال نیروی انقباضی عضلات به استخوان، به حرکات مفاصل و استخوان ها کمک می کنند. بیشتر آسیب های تاندون، نواحی اطراف مفاصل را درگیر می کنند و ممکن است کاملا ناگهانی اتفاق بیفتند. در بیشتر موارد، آسیب های تاندون زانو در اثر پارگی های جزئی تاندون و به مرور زمان ایجاد می شود.

در ادامه با ما همراه باشید تا به بررسی شایع ترین آسیب های تاندون زانو و روش های درمانی آن بپردازیم.

شایع ترین آسیب های تاندون زانو

التهاب کشکک زانو یا همان زانوی پرشکاران

یا jumper’s knee (کاسه زانو یا تاندون پتلا patellar tendon که با نام patellar ligament هم شناخته می شود).

این آسیب در اثر ساییدگی زانو و استفاده بیش از حد از مفصل زانو-طی ورزشهای جهشی و پرشی مکرر- ایجاد می شود و ممکن است در نهایت منجر به ضعیف شدن تاندون و در برخی موارد، پارگی های جزئی در تاندون خواهد شد.

این پارگی های جزئی در تاندون منجر به بروز التهاب مزمن در محل اتصال تاندون به استخوان کشکک و درد مزمن، بخصوص بعد از فعالیت های ورزشی، در همین ناحیه می شود. همانطور که گفته شد این آسیب عمدتا در افرادی که ورزش های پرشی را انجام می دهند، مثل بسکتبال، والیبال و بدمینتون شیوع بیشتری دارد.

از علائم این آسیب می توان به احساس درد در قسمت جلوی زانو اشاره کرد که در ابتدای شروع بیماری، بعد از فعالیت های ورزشی ایجاد می شود.

اقدامات درمانی

ممکن است نیاز به درمان طولانی مدت جهت کمک به ترمیم و بهبودی کامل باشد. روش های درمانی عبارتند از:

• فیزیوتراپی
• ​تزریق استروئید
• جراحی، در صورتی که با رعایت موارد گفته، بهبودی در علائم مشاهده نشود نیاز به جراحی ترمیم تاندون می باشد.

التهاب تاندون چهارسر ران

این تاندون انتهای عضله چهارسر ران یا همان کوادریسپس ( quadriceps) نامیده می شود. التهاب آن در ناحیه اتصال تاندون چهارسر ران به قسمت فوقانی تاندون کشکک زانو رخ می دهد که عمدتا در افراد مسن، یا افرادی که بیماریهای زمینه ای مثل نارسایی کلیوی یا مشکلات تیرویید دارند و یا مصرف طولانی مدت کورتون دارند بروز می کند.

این آسیب معمولا زمانی که فشار و استرسی به طور مرتب در ورزش هایی مانند فوتبال و یا دویدن به تاندون وارد می شود، بروز می کند. با این حال، این آسیب می تواند به طور ناگهانی و در اثر فشاری که به تاندون وارد می شود، ایجاد شود
از جمله علائم التهاب تاندون چهار سر ران می توان به التهاب و درد در قسمت بالای کاسه زانو و زمانی که عضلات دچار گرفتگی می شوند، اشاره کرد. درد نیز به مرور زمان شدت می گیرد.

اقدامات درمانی

روش های درمانی می تواند شامل فیزیوتراپی، تزریق استروئید و یا در صورت عدم بهبود علائم، جراحی و ترمیم تاندون باشد.

پارگی تاندون کاسه زانو

تاندون کشککی به همراه عضلات موجود در قسمت جلوی ران، کمک می کنند تا پا صاف نگه داشته شود. اگر این تاندون دچار پارگی شود، راه رفتن و یا حتی انجام دیگر فعالیت های روزانه برای فرد سخت خواهد شد.

این پارگی می تواند جزئی و یا کامل باشد. منظور از پارگی کامل، زمانی است که تاندون ها از دو ناحیه از هم جدا می شوند. این بدین معناست که تاندون از کاسه زانو جدا می شود و فرد دیگر قادر به صاف کردن پای خود نخواهد بود. در برخی موارد، ممکن است قسمتی از استخوان در محل اتصال تاندون نیز درگیر شده و دچار شکستگی جزیی شود.

علت بروز پارگی تاندون کاسه زانو

• ​آسیب هایی که با زمین خوردن همراه هستند.
• ​ورزش هایی که با پرش سر و کار دارند.
• التهاب پاتلا (کشکک زانو) که به مرور باعث ضعیف شدن تاندون می شود.
• بیماری های مزمن و طولانی مدت مانند آرتریت روماتوئید، دیابت و یا عفونت ها
• سابقه انجام جراحی مانند تعویض مفصل زانو و یا بازسازی رباط صلیبی قدامی که این قبیل جراحی ها باعث می شوند فشار و کشیدگی بیشتری به تاندون وارد شود.

از جمله علائم و نشانه های این آسیب می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• پارگی و شنیده شدن صدا از زانو
• ​تورم و التهاب
• کبودی
• جابجا شدن کاسه زانو ( استخوان کشکک) به سمت بالاتر و ران

اقدامات درمانی

​درمان های غیر جراحی: شامل بریس زانو، به منظور ثابت نگه داشتن زانو به مدت سه تا شش هفته به همراه فیزیوتراپی.

جراحی: در بیشتر موارد، بیمار باید تحت جراحی ترمیم تاندون قرار بگیرد تا دامنه حرکتی و استحکام تاندون و مفصل به حالت طبیعی و اولیه برگردد. جراحی، شامل اتصال مجدد تاندون به کاسه زانو می باشد. هر چه سریع تر نسبت به درمان اقدام شود، درصد موفقیت روند درمان نیر بیشتر خواهد بود.

بسیاری از بیماران، بعد از درمان قادر به انجام کارها و فعالیت های روزانه خواهند بود و طول دوره نقاهت نیز در حدود شش تا دوزاده ماه می باشد.

​پارگی تاندون چهارسر ران

تاندون چهارسر ران به همراه عضلات جلوی ران، کمک می کنند تا شما بتوانید پای خود را صاف نگه دارید. در صورتی که این تاندون درگیر پارگی شود، راه رفتن و یا دیگر فعالیت های روزانه سخت خواهد شد. اگر پارگی شدید و جدی باشد، جراحی نیاز است تا به بهبود دامنه حرکتی کمک شود.

پارگی تاندون چهار سر ران در افراد میانسالی که در فعالیت های ورزشی مانند پرش و دو شرکت می کنند، بیشتر شایع می باشد. این نوع آسیب و پارگی می تواند جزئی و یا کامل باشد.

علل بروز

• ​آسیب های وارده به زانو
• ​التهاب کاسه زانو که با ضعیف شدن تاندون همراه می باشد.
• بیماری های مزمن و طولانی مدت مانند آرتریت روماتوئید، دیابت و یا عفونت ها
• ضعیف شدن عضلات و ماهیچه هایی که از زانو محافظت می کنند.
• سابقه انجام جراحی هایی مانند تعویض مفصل زانو

اقدامات درمانی

​درمان های غیر جراحی: بریس زانو و ثابت نگه داشتن زانو به مدت سه تا شش هفته به همراه فیزیوتراپی

درمان جراحی: در بسیاری از موارد، نیاز به جراحی ترمیم تاندون است تا دامنه حرکتی و استحکام مفصل به حالت طبیعی برگردد. طول دوره نقاهت در حدود شش تا دوزاده ماه است و بیماران بعد از درمان، قادر به انجام کارهای روزانه خود خواهند بود.