درمان آرتروز لگن با ساده ترین تکنیک ها

آرترویت در اصل به معنی “التهاب مفصل” است و به دو شکل آرتریت التهابی ( مثل روماتیسم مفصلی) و آرتریت تخریبی ( همان آرتروز یا سایبدگی) دیده می شود. آرتروز نوعی آرتریت است که در واقع نتیجه نهایی تخریب غضروف مفصلی و بروز ساییدگی در مفصل است. این بیماری باعث درد و تورم در مفاصل بدن، مانند زانوها یا لگن می شود. آرتروز ممکن است مفاصل مختلف بدن را درگیر کند، که آرتروز زانو شایع ترین آنهاست، اما آرتروز در لگن هم شایع است. به همین دلیل درمان آرتروز لگن برای بیمارانی که به این مشکل دچار هستند، بسیار مهم است.

آرتروز به عنوان بیماری مفصل دژنراتیوآرتروز شناخته می شود که آرتروز مرتبط با سن شایعترین نوع آن است، یعنی بیشتر افراد مسن دچار آرتروز می شوند. در افراد جوان آرتروز در نتیجه آسیبی است که در نتیجه بروز شکستگی یا تصادفات، به غضروف مفصل وارد می شود و یا آسیب بافتهای اطراف مفصل -مثل رباط یا لابروم مفصل لگن – که منجر به بروز ناپایداری در مفصل و بروز سایبدگی زودرس می شود. معمولا آرتروز زمانی اتفاق می افتد که التهاب و آسیب به مفصل باعث تخریب بافت غضروف شود. به نوبه خود، این آسیب باعث درد، تورم و تغییر شکل می شود.

غضروف ماده ای ویژه با خاصیت انعطاف پذیری و محکم است که انتهای استخوان های بدن در محل مفاصل طبیعی را می پوشاند. غضروف با ایجاد یک سطح به غایت صیقلی و شفاف و صاف، نقش اساسی در ایجاد و حفظ حرکت روان و راحت و بدون ایجاد اصطکاک و درد در سطوح مفصلی بازی می کند. این یافت ویژه در درجه اول از آب و پروتئین تشکیل شده است. عملکرد اصلی غضروف کاهش اصطکاک در مفاصل است و با داشتن خاصیت ارتجاعی خاص خود به عنوان “کمک فنر” در بدن عمل می کند. یکی از معایب بافت غضروفی توانایی ضعیف بدن در ترمیم آن، بعد از آسیب دیدن آن است و در واقع بدن در ساخت بافت غضروفی جدید ناتوان است. به همین دلیل لازم است بیمار به دنبال روشی مناسب جهت درمان آرتروز لگن باشد.

در ادامه مطلب با ما همراه باشید تا درباره آرتروز لگن و روش های درمان آرتروز لگن توضیحاتی را خدمت شما ارائه دهیم.

آرتروز چگونه بر مفصل ران تاثیر می گذارد؟

پیش از آنکه بخواهیم روش های مناسب درمان آرتروز لگن را بیان کنیم، بهتر است بدانیم آرتروز چگونه می تواند بر روی مفاصل ران تاثیر بگذارد.

معمولا این بیماری مشکلات زیادی را برای بیمار ایجاد می کند. بیمارانی که مبتلا به آرتروز مفصل ران هستند بدلیل بروز درد با لنگش راه میروند، و با گذر زمان بدلیل چرخش به خارج استخوان ران و همچنین خم شدن به جلو استخوان، اندام کوتاه تر به نظر میرسد که گاهی راه رفتن را مشکل می کند.

در ابتدا تشخیص و درمان آرتروز لگن می تواند دشوار باشد. به این دلیل که درد می تواند در مکان های مختلفی از جمله کشاله ران، ران، باسن یا زانو ظاهر شود. این درد می تواند خیره کننده و تیز باشد و یا یک درد مبهم داشته باشد، و ران اغلب در چنین شرایطی سفت است.

اما برای آن که بتوان روش مناسب را برای درمان این بیماری انتخاب کرد، لازم است ابتدا تشخیص دهیم که آیا بیمار با مشکل آرتروز لگن مواجه است یا خیر؟ پس از آن روش های موثری برای درمان آرتروز لگن وجود دارد، که میتوان آنها را انجام داد.

گزینه های مناسب برای درمان آرتروز لگن چیست؟

هدف از تمام روش های درمانی آرتروز مفصل ران، کنترل درد و بهبود تحرک است. اما گزینه مناسب به خود فرد بستگی خواهد داشت. درمان اولیه ممکن است به سادگی ورزش و کشش با کمک فیزیوتراپی و آب درمانی باشد. با این حال، آرتروز یک بیماری تخریب کننده است. به این معنی که علائم اغلب با گذشت زمان بدتر می شوند. اگر این اتفاق بیفتد، پزشک شما ممکن است جراحی تعویض مفصل ران را توصیه کند.

پس برای آن که بیماری اقدام به انجام جراحی تعویض مفصل ران نکند، بهتر است روش های درمان آرتروز لگن را بشناسد و آنها را مد نظر قرار دهد. از جمله مهمترین روش های درمانی این بیماری عبارتند از:

مدیریت و کنترل وزن

افرادی که شاخص توده بدنی (BMI) بالایی دارند در معرض خطر بیشتری برای آرتروز لگن هستند. وزن اضافی فشار بیشتری را به مفاصل وارد می کند. BMI بالاتر( چاقی) همچنین ممکن است در التهاب مفصل نیز نقش داشته باشد.

این عوامل می توانند علائم را بدتر کرده و باعث پیشرفت سریعتر شوند. برای افرادی که دارای اضافه وزن و چاقی هستند، پزشکان متخصص و جراحان لگن کاهش وزن را توصیه می کنند. تا با این اقدام، اولین قدم را برای درمان آرتروز لگن خود برداشته باشند. البته برای این که بهترین روش کاهش وزن را انتخاب کنید نیز، بهتر است با پزشک خود مشورت نمایید.

دارو درمانی

روش دیگری که می توانیم برای درمان آرتروز لگن بیان کنیم، دارو درمانی می باشد. داروهای تسکین دهنده درد می توانند در کنار ورزش و کنترل وزن در کنترل این اختلال نقش داشته باشند. برای کسانی که علائم خفیف دارند، داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی خوراکی (NSAID) ممکن است به مدیریت درد و التهاب کمک کنند. اینها بدون نسخه در دسترس هستند.

از جمله داروهایی که می توانیم برای درمان آرتروز لگن خفیف مورد استفاده قرار دهیم، ایبوپروفن، استامینوفن و ناپروکسن می باشند. از سوی دیگر افرادی هستند که آرتروز لگن متوسط تا شدید دارند. این افراد بهتر است برای تسکین دادن درد خود، با نسخه پزشک اقدام به تهیه داروهای خاص و یا اقدام به تزریقات داخل مفصلی نمایند.

تزریق دارو

از دیگر روش هایی که می توانیم برای درمان آرتروز لگن به آن اشاره نماییم، تزریق دارو می باشد. برخی از پزشکان متخصص جراحی لگن برای اینکه بیمار بهتر بتواند درد آرتروز را برطرف کند، روش تزریق استروئید را به او پیشنهاد می کنند.

داروهای استروئیدی می توانند با کاهش التهاب به کنترل درد کمک کنند. با این حال، آنها فقط برای تسکین موقتی درد مناسب هستند. استفاده طولانی مدت از این داروها بدلیل اثرات مضر آن توصیه نمی شود. پس بهتر است این روش درمانی را به عنوان یکی از روش های موقتی درمان آرتروز لگن به شمار آوریم.

ورزش و فیزیوتراپی

ورزش با تقویت عضلات، برای کاهش خطر آرتروز و کاهش سرعت پیشرفت آن ضروری است. ورزش نه تنها به شما کمک می کند تا وزن خود را مدیریت کنید، بلکه باعث بهبود قدرت، انعطاف پذیری و تحرک بیشتر نیز می شود. تمرینات کم ضربه احتمال دارد که مفصل آسیب دیده را تحت فشار قرار دهد.

علاوه بر آن بیمار می تواند با انجام یوگا، دوچرخه سواری یا استفاده از دوچرخه ثابت، شنا یا ورزش در آب، تمرینات تقویت کننده و پیاده روی، به برطرف کردن مشکل مفصل ران خود کمک شایانی نماید. این روش های درمان آرتروز لگن ساده ترین و بهترین تکنیک به شمار می روند.

انجام تمرینات کششی و انعطاف پذیری

در انتها باید به یک روش درمانی موثر و ساده برای درمان آرتروز لگن اشاره نماییم. انجام تمرینات کششی و انعطاف پذیری منظم می تواند به تسکین مفاصل سفت و دردناک کمک کند. از جمله روش های تمرینی کششی باید به موارد زیر اشاره نماییم:

• شروع کار با پیشنهاد و راهنمایی متخصص طب فیزیکی.
• تمام کشش ها را به آرامی انجام دهید و به آرامی انعطاف پذیری ایجاد کنید.
• در صورت احساس درد تمرین را متوقف کنید.
• شدت را به آرامی افزایش دهید.

انجام هر یک از این روش ها می تواند به درمان آرتروز لگن کمک شایانی نمایند.

درمان جراحی

چنانچه درد بیمار چنان زیاد باشد که باعث ناتوانی وی در هنگام راه رفتن و سایر امور شود و همچین روش های درمانی غیر جراحی برای آرتروز لگن موثر نباشد، ممکن است پزشک متخصص ارتوپد عمل جراحی را برای بیمار تجویز کند.

استئوتومی Osteotomy

طی این عمل، جراح فوق تخصص ارتوپدی با انجام استوتومی در استخوان ران یا استخوان مفصل لگن، محل آسیب دیده مفصل را طوری جابجا می کنند که در معرض فشار کمتری باشد یا کلا از محل تحمل نیرو خارج می شود و به این ترتیب مشکلات بیمار و درد کاهش می یابد، تا فشار وارد شده به مفصل ران کاهش پیدا کند. البته این روش به ندرت انجام می شود و فقط برای درمان استئوآرتریت با درگیری کم سطح مفصلی مناسب است.

بازسازی سطحی مفصل ران Hip resurfacing

در این روش جایگزینی مفصل ران، استخوان ها و غضروف هایی که در ناحیه استابولوم( کاسه مفصل) آسیب دیده اند، تراشیده شده و سپس با یک پوسته فلزی جایگزین می شوند. البته در این روش سر استخوان ران برداشته نمی شود و تنها با یک پوسته فلزی پوشش داده می شود.

تعویض کامل مفصل لگن Total hip replacement

در این روش از جراحی تعویض مفصل لگن (آرتروپلاستی لگن) استفاده می شود، جراح هر دو قسمت آسیب دیده مفصل یعنی سر استخوان ران و قسمت کاسه ای مفصل را به طور کامل حذف می کند و سپس با یک مفصل جدید مصنوعی جایگزین می کند. البته این جراحی نیاز به تبحر و تخصص ویژه ای دارد و حتما باید توسط بهترین متخصص ارتوپدی انجام شود تا نتایج مثبتی از عمل دریافت شود.