خار استخوانی (استئوفیت) برآمدگی نوک تیز کوچکی از استخوان است که معمولاً در اثر التهاب موضعی مانند آرتریت دژنراتیو (استئوآرتریت) یا تاندونیت ایجاد میشود. خارهای استخوانی در نواحی التهاب یا آسیب غضروف یا تاندون های مجاور ایجاد می شوند و ممکن است علائمی ایجاد کند یا نکند. هنگامی که آنها علائم ایجاد می کنند، علائم به محل آنها بستگی دارد. در صورتی که بافت های مجاور را تحریک کنند می توانند با درد، بی حسی، حساسیت و ضعف همراه باشند. خارهای استخوانی با آزمایشات رادیولوژیک، مانند اشعه ایکس ساده، تصویربرداری اولتراسوند، اسکن MRI، سی تی اسکن و میلوگرام تشخیص داده می شوند. استئوفیت تنها در صورتی درمان می شود که علائم ایجاد کند. درمان اولیه به سمت کاهش التهاب و اجتناب از آسیب مجدد در صورت امکان هدایت می شود.
استئوفیت چیست؟
خار استخوانی قطعه کوچکی از استخوان است که از استخوان طبیعی اطراف مفاصل بیرون می زند. خارها معمولاً در اثر التهابی ایجاد می‌شوند که تشکیل استخوان جدید را تحریک می‌کند. نمونه هایی از علل التهاب موضعی در لبه مفاصل که باعث ایجاد خار می شود، التهاب تاندون ها و رباط هایی است که به استخوان می چسبند.
به عنوان مثال، التهاب رباطی که یک دیسک در حال تحلیل بین مهره‌ها را احاطه کرده است (ساختمان استخوانی ستون فقرات) یکی از دلایل بسیار شایع خارهای استخوانی ستون فقرات است.
چه چیزی باعث خار استخوان می شود؟
استئوفیت معمولاً در اثر التهاب موضعی مانند آرتریت دژنراتیو (استئوآرتریت) یا تاندونیت ایجاد میشود. این التهاب سلول‌های تشکیل‌دهنده استخوان را تحریک می‌کند تا استخوان در این ناحیه رسوب کنند و در نهایت منجر به برجستگی یا خار استخوانی شود. به عنوان مثال، التهاب رباطی که دیسک در حال تخریب بین مهره‌ها را احاطه کرده است (ساختمان‌های استخوانی ستون فقرات) یکی از دلایل بسیار شایع خارهای استخوانی ستون فقرات است. التهاب تاندون آشیل می تواند منجر به تشکیل استئوفیت در پشت استخوان پاشنه (استخوان پاشنه) شود. التهاب بافت کف پا، فاشئیت کف پا، می تواند منجر به خار استخوانی در قسمت زیرین استخوان پاشنه شود. گاهی اوقات به این خارهای استخوانی خار پاشنه می گویند. خار استخوان از نظر پزشکی به عنوان استئوفیت شناخته می شود. به ندرت، خار استخوان ممکن است در نتیجه شرایط مادرزادی ایجاد شود. استئوکندروما یکی از انواع این خارهای مادرزادی است.
مقاله پر بازدید: تعویض مفصل زانو
استئوفیت در کجا ایجاد می شود؟
خارهای استخوانی در نواحی التهاب یا آسیب غضروف یا تاندون های مجاور ایجاد می شوند. مکان‌های رایج برای خارهای استخوانی در پشت یا کف پا، استخوان پاشنه پا، اطراف مفاصلی که دارای غضروف تحلیل رفته هستند و در ستون فقرات مجاور دیسک‌های تحلیل رفته است. انواع مادرزادی (استئوکندروما) معمولاً در اطراف نواحی رشد شانه و زانو رخ می دهد.
علائم خار استخوان چیست؟
استئوفیت ممکن است علائمی ایجاد کند یا نکند. هنگامی که آنها علائم ایجاد می کنند، علائم به محل آنها بستگی دارد. خارهای استخوانی می توانند با درد، بی حسی و حساسیت همراه باشند، اگر بافت های دیگر مانند پوست، چربی، اعصاب یا تاندون ها را تحریک کنند.
خار پاشنه باعث درد موضعی پا، حساسیت و گاهی تورم می شود. این می تواند به مشکل در راه رفتن به دلیل درد در پایین پا با تحمل وزن منجر شود. گاهی اوقات زمانی که خار پاشنه در انتهای استخوان پاشنه ایجاد میشود، التهاب کل قسمت پایینی پا (فاسئیت کف پا) وجود دارد. گاهی اوقات خارهای استخوانی در این محل نتیجه آرتریت التهابی مانند آرتریت واکنشی، اسپوندیلیت آنکیلوزان یا هیپراستوز اسکلتی ایدیوپاتیک منتشر (DISH یا بیماری Forrestier) است.
خارهای ستون فقرات می توانند اعصاب مجاور را فشار دهند و باعث بی حسی، سوزن سوزن شدن و درد و همچنین ضعف در ناحیه آسیب دیده بدن که توسط عصب تامین می شود، شود.
برخی از خارهای استخوانی علائمی ایجاد نمی کنند و به طور اتفاقی با آزمایش اشعه ایکس که به دلایل دیگر انجام می شود، شناسایی می شوند. این خارها ممکن است به دلیل آسیب قبلی به بافت‌های مجاور، مانند تاندون‌ها، که باعث التهاب موضعی استخوان شده و منجر به ایجاد خار استخوانی شده، ایجاد شده باشند.
گزینه های درمانی برای خار استخوان یا زائده استخوانی چیست؟
خار استخوان تنها در صورتی درمان می شود که علائم ایجاد کند. درمان اولیه به سمت کاهش التهاب و اجتناب از آسیب مجدد در صورت امکان هدایت می شود. هنگامی که محل خار استخوان در دسترس باشد، استفاده از سرمای موضعی می تواند کمک کند. بسته به محل خار معمولاً از داروهای ضدالتهابی که هم به صورت خوراکی (NSAIDهای بدون نسخه) و هم از طریق تزریق موضعی استروئید (Kenalog، Depomedrol، Celestone) تجویز می شوند، استفاده می شود. بسته به محل خار استخوان، ممکن است اقدامات مکانیکی محلی، مانند ارتز، یا درج کفش، و پدهای موضعی خار استخوان در نظر گرفته شود. خارهای استخوانی که باعث تحریک اعصاب، تاندون‌ها یا رباط‌ها می‌شوند و در برابر اقدامات محافظه‌کارانه مقاوم هستند، می‌توانند برای درمان نیاز به عمل جراحی داشته باشند.
۰ دیدگاه